Duży Szwajcarski Pies Pasterski

DSPP jest psem pasterskim, ale również psem rodzinnym, bardzo przyjaznym i opiekuńczym wobec dzieci. Bardzo lubi się przytulać i głaskać. Często upomina się o głaskanie i uwagę dla siebie. Jednak jak każdego psa trzeba odpowiednio przygotować do bycia z dziećmi. Ze względu na to, że jest to pies duży i masywny, zwyczajnym podaniem łapy może dziecko przewrócić czy zadrapać. Dlatego należy go nauczyć podstawowych komend, i chodzenia przy nodze na smyczy i bez.

Te psy są stworzone do współpracy z człowiekiem. Są bardzo przywiązane i oddane człowiekowi. Są z nim wręcz nierozerwalne. Będą zawsze tam, gdzie jego rodzina. W związku z tym, Szwajcar może, a nawet musi mieszkać w domu, bo i tak będzie chodził za nim jak cień: do kuchni, pokoju, nawet do łazienki. Nie mniej jednak trzeba psu zapewnić ruch. Spacery są ich ulubioną dziedziną "sportu" jak również okazją do bycia ze swoim opiekunem.

Niestety nie mogą mieszkać same na dworze. Mimo, że są psami odpornymi na warunki atmosferyczne, są bardzo wrażliwe psychicznie. To nie są psy stróżujące. Nie znoszą samotności. Na dworze będą przebywały, ale razem z człowiekiem. Jednak jak człowiek idzie do domu, to pies również. Ma to swoją wielką zaletę, ponieważ pies spędzający dużo czasu z człowiekiem bardzo dużo się uczy ludzkich gestów, min, słów i wyczuwa nastrój swojego opiekuna.

Szwajcary to psy o umiarkowanym temperamencie. Jeśli ma do dyspozycji ogród, podwórko, to chętnie z niego skorzysta, ale nie będzie po nim sam galopował godzinami. Na pewno korzystniejszy będzie godzinny spacer. A wyjście poza podwórko i tak jest konieczne, ponieważ dla każdego psa ogród czy podwórko jest tylko przedłużeniem domu. Z czasem staje się mało atrakcyjny.

DSPP to pies krótkodystansowy. Chętnie będzie wędrował. Na pewno nie nadaje się do wielokilometrowego biegania ze swoim panem, czy też do biegu przy rowerze. Jest kilka przypadków na świecie, gdzie Szwajcary (pojedyncze osobniki) biorą udział w Agility. Jednak trzeba bardzo uważać i rozsądnie dozować większy wysiłek, ze względu na to, że to duży pies-molos, i jak wszystkie molosy narażony jest na dysplazję. I mimo, że może być absolutnie wolny od dziedziczonej dysplazji, to może ją nabyć, poprzez nadwyrężenie w czasie ruchu.

Bez większego problemu Szwajcar zostanie sam w domu, gdy musimy wyjść do pracy. Pod naszą nieobecność zapewne będzie spał, ale i czuwał. Nie ma tendencji do obgryzania czy niszczenia przedmiotów domowych. Oczywiście podstawą takiego właściwego zachowania, jest pochodzenie psa i jego wczesna socjalizacja. Do zakupu psa musimy wybierać dobre i sprawdzone hodowle, gdzie psy są wychowywane, uczone wszelkich bodźców i właściwie socjalizowane. Najlepiej należące do ZKwP i FCI. Jeżeli pies będzie po trudnych przejściach, mogą się pojawić problemy wychowawcze i lęk separacyjny.

Nie, to nie są psy agresywne. Niemniej jednak, będąc na swoim terenie, na widok obcych ludzi oczywiście szczekają, przez co wzbudzają respekt. Bo są i duże i mają donośny głos.

DSPP nie wymaga szczególnej pielęgnacji. Ma krótką sierść i nie korzysta z usług groomerskich. Jedynie można raz na jakiś czas wykąpać dla własnej przyjemności, żeby ładnie pachniał. Ale jak pies mieszka w domu to nie ma brzydkiego zapachu. Natomiast ma dosyć gęsty podszerstek, i sezonowo linieje. Wtedy trzeba go wyczesywać, bo inaczej będzie go gubił w domu.

Ogólnie nie ma szczególnego wypływu śliny jak np. u Bulmastiffów, czy Nowofunlandów. Jednak z radości, w euforii, w czasie zabawy potrafi troszkę oślinić i zostawić mokry ślad.

Tak. Jak na dużą rasę są to bardzo zdrowe psy. Nie obciążone chorobami genetycznymi. Jedynym ryzykiem może być dysplazja stawów, oraz skręt żołądka. Jednak ten problem nie dotyczy samej rasy DSPP, a bardziej wszystkich dużych ras psów. Dla zapewnienia zdrowia, ważne jest prawidłowe żywienie każdego psa, a w szczególności dużej rasy. DSPP należy zapewnić najwyższej jakości karmę, z pewnego źródła. Na pewno nie nadają się do tego karmy marketowe, czy najtańsze dostępne w sklepach spożywczych. Nieodpowiednie żywienie może prowadzić do zaburzeń jelitowych i problemów ze stawami. W okresie silnego wzrostu, lub u psa starszego oprócz dobrej karmy, wskazane jest stosowanie suplementów na stawy. Ale to już po konsultacji z lekarzem weterynarii. Trzeba pamiętać, że im bardziej zainwestujemy w dobre żywienie, tym bardziej zaoszczędzimy na leczeniu.